Kijken + Zien = Het gebaar van de plant

Het is oktober de Oost Indische kers groeit nog volop in mijn tuin.
Het vele blad aan een lange stengel kronkelt overal heen.
Elke dag een beweging horizontaal of omhoog.
Ik kijk naar het gebaar dat de plant voor mij maakt.
 De Oost Indische kers van van 3 meter ligt op papier.
Met tekenen en schilderen onderzoek ik deze gewaarwording.

Naar het einde toe nemen de grote van de bladeren af.
Tot aan aan de top zie ik een kleine aanzet tot een nieuwe vertakking als een symbool voor eeuwige groei.
De steel zit achter het blad vast, het blad komt hierdoor als een scherm naar voren.
Het blad is fris groen met witte bladnerven, af en toe een verkleuring van warm geel.

 Direct naast de bladstengel groeit de bloemstengel uit de hoofdstengel.
Ze houden zich vast aan elkaar.
Warme geel, oranje tot diep rood als bloed, het hart geeft een bijzondere kijk in de bloem.
De bloem heel ruimtelijk in vorm. 

De plant zoekt zich een weg.
Ruimte innemend en slingerend vanaf het voorjaar tot het najaar.
Een veelheid van groen met oranje rode bloemen die er boven uitkijken.
De Oost Indische kers omarmt mij.
Groeit door het grensland totdat de kou in valt.